Muharrem ayının en tatlı kısmı da her kapı çalışında aşure gelmesidir. Yaşasın komşuluk ölmemiş drdirtir insana. En azından bana , bize... Çünkü 6 yıldır başka bir semtteyiz. Ben çocukluk arkadaşlarıma, annemse eski yurduna hasret kalmakta. Ama en azından helvaydı aşureydi kemdi kümdü derken kapımız çalıyor çok şükür. Küçük mahallelerden plaza çakması sitelere geçince böyle oluyor hiç kuşkusuz.
Eğer kapın en azından bir kase aşure verilmek üzere tanımadığınız bir komşunuz tarafınfan bile çalınabiliyorsa ne mutlu sana.
Dipnot: Bu 3 kaseyi birden veren komşumuzun bize torpil geçme sebebi annemin kendisine hiç tanımadığı halde bir konuda yardımcı olmasıymış :) Her iyiliğin böyle tatlı bir karşılığı olsa değil mi?
